Pierwsza sesja w gabinecie może być stresująca. Przede wszystkim dlatego, że nie wiemy czego się spodziewać. Jak się przygotować? Co jest ważne? Jakie terapeuta zada pytania? Sytuacja może być też stresująca dla dziecka i jest to zrozumiałe. Dziecko może zadawać pytania na które rodzic też nie zna odpowiedzi. Może to rodzić dodatkowe – zupełnie niepotrzebne – napięcie. Zależy mi, żeby tego napięcia nie było. Mam nadzieję, że ten tekst pomoże Tobie drogi rodzicu łatwiej przygotować się do sytuacji.
Po pierwsze spokój.
Pierwsza konsultacja ma na celu zebranie informacji o dziecku i jego systemie rodzinnym. Na pierwszą sesję zapraszam samych rodziców. Zależy mi aby rodzice przyszli razem. Jeśli jest to trudne albo niemożliwe, wystarczy jeden z rodziców. Jeśli dziecko było konsultowane lub leczone psychiatrycznie, neurologicznie, psychologicznie proszę zabierz dokumentację. Jeśli dziecko posiada opinię z Poradni Pedagogiczno-Psychologicznej lub ze szkoły to również chętnie się z nią zapoznam. To cenne źródło wiedzy, jak dziecko postrzegane jest przez innych specjalistów.
Podczas rozmowy chętnie słucham co rodzice mają do powiedzenia. Jaki jest cel spotkania? Czy dostrzegają jakieś trudności? Chętnie słucham o zasobach dziecka. Jego zaletach, mocnych stronach, sukcesach, zainteresowaniach. Sposobach spędzania czasu wolnego. Jego relacjach z rówieśnikami. Pytam o skład rodziny, z kim dziecko mieszka, jakie ma relacje z domownikami. Podczas pierwszej rozmowy staram się zebrać informacje, które mogą być ważne w kontekście ewentualnej pracy z dzieckiem. Ważną informacją dla mnie, jest też sposób komunikacji między domownikami. Pierwsza konsultacja, to czas w którym rodzic też może zadawać pytania. Jeśli jest coś o co chcesz zapytać, zachęcam zanotuj to sobie. Czasami umykają nam ważne kwestie.
Jeżeli zaistnieje taka potrzeba, to zapraszam na drugą sesję. Tym razem z dzieckiem.
WAŻNE! Praca z dzieckiem lub z osobą niepełnoletnią może być realizowana tylko po podpisaniu pisemnej zgody przez opiekuna prawnego dziecka.
Druga sesja to spotkanie z dzieckiem. Podczas drugiej sesji (ale pierwszej z dzieckiem) trochę się poznajemy. Służą temu różne pomoce terapeutyczne. Gry karciane, lub planszowe, figurki, zabawki, kredki, pisaki itp. Celem tego spotkania jest pewnego rodzaju oswojenie dziecka z gabinetem i z osobą terapeuty. Podczas tego spotkania rozmawiamy, żartujemy. Pytam o trudności z jaki mierzy się dziecko, ale co równie ważne, o jego zasoby. Jestem zwolennikiem poglądu, że praca na zasobach jest skuteczna i warto z nich korzystać.
W gabinecie znajduje się też piaskownica terapeutyczna. Jest to skrzynka z pisakiem, która pozwala na doznania zmysłowe, sensoryczne. Sam kontakt z pisakiem bardzo często wyzwala spontaniczne reakcje u dzieci. Pozwala im poczuć chęć do zabawy i buduje relację z terapeutą.
Kolejne sesje służą dalszemu poznawaniu dziecka i dążeniu do sytuacji, w której gabinet terapeutyczny stanie się bezpiecznym miejscem dla dziecka. Poczucie bezpieczeństwa jest kluczowe dla pracy terapeutycznej. Podczas spotkań nadal dużo rozmawiamy, bawimy się, gramy w gry. Dzieci często ujawniają swoje trudności podczas aktywności, w których czują się bezpiecznie.
Kolejne sesje wyglądają podobnie. Z każdą sesją coraz lepiej poznaję dziecko i mogę coraz bardziej świadomie kierować pracą, aby była ona dla dziecka pomocna i efektywna. Zawsze kieruję się dobrem dziecka i troską o jego osobę.
Tyle 😊
Mam nadzieję, że ten tekst pozwolił Ci lepiej zrozumieć jak ja pracuję z dziećmi.
Pisząc go dobrze się bawiłem.
Andrzej Świerczek
O mnie
Andrzej Świerczek
PSYCHOTERAPEUTA, PEDAGOG
Mentalnie i z wykształcenia jestem pedagogiem. Obszary wychowania, trudności wychowawczych, budowania relacji z dzieckiem, są mi bardzo bliskie. Ukończyłem pedagogikę resocjalizacyjną na Uniwersytecie Śląskim. Swoje zainteresowania pedagogiczne poszerzałem przez kolejne lata. Od 20 lat prowadzę pracę diagnostyczną, wychowawczą, resocjalizacyjną i profilaktyczną. Szczególnie bliska jest mi diagnoza zaburzeń w zachowaniu u dzieci. Ukończyłem liczne szkolenia specjalistyczne zorientowane na pracę z ludźmi w sytuacjach kryzysowych i mierzących się z trudnościami. Uczestniczę w konferencjach naukowych, stale poszerzam swoją wiedzę. Bliskie mi są interwencja kryzysowa, psychoterapia, pedagogika opiekuńczo- wychowawcza, pedagogika specjalna i resocjalizacyjna. Jestem nauczycielem akademickim.
